Blog 100: 21 maart: het stadium van amateurisme voorbij ?!?

Jawel, als lokaal politicus staat deze tijd natuurlijk vol in het teken van de campagne. Het echte raadswerk ligt even stil om alle partijen de tijd te gunnen om de straat op te gaan, brievenbussen vol te douwen, het gesprek aan te gaan, taarten uit te delen, canvassen, …….. Jawel het aantal instrumenten dat wordt gegrepen om de kiezers op 21 maart het juiste vakje te laten inkleuren is immens.

Allereerst de rust in het raadswerk. Wel gek is dat je iets stil legt waarvoor je juist gaat lobbyen. Een beetje als Max Verstappen die zijn nieuwe bolide in het vooruitzicht heeft en toch besluit om in plaats van daarin te gaan rijden een aantal weken de wereld over te reizen om te vertellen (en dus niet te laten zien) hoe goed hij wel niet is. Nee, we vinden het normaal dat Max zijn expertise toont op de racebaan. Kortom, waarom geldt dat voor raadsleden niet. Waarom moeten die 1 keer in de 4 jaar rust krijgen om te laten zien waar ze voor staan terwijl ze daar eigenlijk gewoon 4 jaar de tijd voor hebben. Kortom wat mij betreft gewoon doorpakken tot het laatste moment. Maar daar gaat deze blog niet over.

De sociale media worden gekaapt door alles rond de verkiezingen. Zo op het eerste gezicht lijkt het vooral een strijd tussen de verschillende achterbannen met likes en reacties. Twitter is daar koploper in overigens. Facebook lijkt meer “de normale burger” te trekken, maar ook hier zijn vooral partijen en achterbannen onderling in strijd om de aandacht verwikkeld. Gek maar ook weer begrijpelijk. Ook wij doen daar van harte aan mee. Immers, hoeveel mensen volgen de politiek nu daadwerkelijk in die 4 jaar. Heel weinig helaas. Dus dat je wat aandacht moet vragen in deze periode, dat is helder. Maar van deze incidenten moeten we af. De inwoners en ondernemers hebben 4 jaar lang invloed. Die kunnen ze brengen, maar de politiek kan ze ook halen. We hebben daar lokaal de bepaalpas voor gemaakt. Symbolisch natuurlijk, maar wel heel duidelijk. Een uitnodiging voor de komende jaren om ons op te zoeken en aan te geven wat er anders kan en moet. Vanzelfsprekend moet dat in onze liberale beginselen passen, maar dat is zo’n beetje de enige randvoorwaarde die geldt. Maar hoe belangrijk ook, daar gaat deze blog ook niet over.

De verkiezingsprogramma’s puilen uit van de beloftes en soms ook van de wapenfeiten van de afgelopen jaren. Als iemand die het niet gevolgd heeft denk je: wauw! Die hebben een goed beeld van wat er moet gebeuren. Of “wauw” die hebben al veel bereikt!. En dat mag natuurlijk. Liegen is er ook niet bij vanzelfsprekend, maar wel een wat treurige manier om zaken uit de context te halen. De waarheid is soms net anders. Lokaal een mooi voorbeeld. In 2014 gepleit voor actie in de binnenstad. Motie voor opgetuigd maar geen steun. 4 jaar later zijn we wel bezig met precies datgene dat we destijds hebben voorgesteld. Jaren verloren maar gelukkig mooi dat het nu wel gaat gebeuren. Ik ga er met nog wat extra inzet mee door, nu wel met brede steun. Het chagrijn van het claimen van succes door anderen laat ik dan maar varen, om het uiteindelijke doel sneller te bereiken. Maar dat veel kiezers de geschiedenis niet kennen en mee gaan in de marketingstrategie van 1 keer in de 4 jaar, dat steekt toch echt wel een beetje. Daar gaat deze blok deels over.

Het laatste onderwerp dat ik in samenhang met 21 maart 2018 hier nog even wil aansnijden is dat van professionalisme versus amateurs. Beide qua inzet helemaal gelijk. Als ik naar onze gemeenteraad kijk neem ik voor elk afzonderlijk raadslid mijn petje af. Respect! Maar waar wel verschil zit, is in de mate van aanvliegen en verdiepen van een onderwerp. Wil je als raad geen applausmachine worden van wat wordt voorgelegd, dan moet je je verdiepen. De materie waarover we beslissen wordt steeds complexer en het AHMAS-complex (Alles Hangt Met Alles Samen) is niet meer weg te denken. Kortom je hebt op de onderwerpen die voorbij komen niet meer genoeg aan eens een praatje of het lezen van een artikeltje. Je moet welhaast een professional zijn om het allemaal nog een beetje te kunnen volgen en te beoordelen in het belang van de inwoners die dat van je verwachten. Dat vraagt om vaardigheden, kennis en kunde, een breed netwerk van deskundigen. Dat gaat verder dan eens een google actie op een onderwerp. Dat is het laatste wat ik in deze blog kwijt wil: besturen vraagt niet alleen om inzet maar ook om expertise en professionaliteit. Niet als elite. Zeker niet, maar elk vak verdiend de kennis en kunde die het nodig heeft en dus ook dat van raadslid. Een accountant, installateur, schilder, boer, fysiotherapeute en ga zo maar door. Allemaal kunnen deze functies alleen worden uitgeoefend met een bepaalde mate van professionaliteit. En voor raadswerk is dat niet anders. Bij “ons team” zit dat goed dus ik kijk met zowel vertrouwen maar ook enige spanning uit naar 21 maart.

Een goede week toegewenst en tot de volgende blog

Eric-Jan de Haan