Blog 13: Risico’s of zekerheid ? A+B+C= Ondernemen (M25: 14-30)

Tja, de titel van deze blog lijkt een open deur maar dat is het allerminst. In beginsel ga je risico’s natuurlijk uit de weg. Maar dat kan niet altijd. Soms overkomen ze je. Soms zoek je bewust de onzekerheid op en vaak maak je voor jezelf een analyse. En voor de betekenis van M25: 14-30 moet je echt helemaal tot het einde deze blog lezen.

De afgelopen week en komende week staan weer vol in het teken van risico’s. Gepland en ongepland en altijd weer verrassend van uitkomst. De onverwachte risico’s vind ik persoonlijk het leukst. Zoals vandaag op het Hockeyveld. Jawel 3-1 gewonnen tegen Salland, maar ergens halverwege de 2^e helft kon een teamlid zijn emoties iets minder onder controle houden. Begrijpelijk en niets mis mee, maar hij mocht wel 2 minuten van het veld af. En dat op een moment dat er net een tegendoelpunt was gemaakt en de tegenstander de hoop op een overwinning weer even nieuw leven inblies. En als je dan met 10 tegen 11 mag spelen, op zo’n moment is het toch even extra zweten. Kortom een niet voorzien risico dat niet echt verkeerd uitpakt.

Nu zijn risico’s zonder directe ernstige consequenties, zoals als dan niet verliezen bij een goed partijtje hockey, natuurlijk niet echt relevant. Anders is het als je op het punt staat behoorlijk te investeren: Een bedrijfsovername. Je kan je dan met prognoses helemaal dol rekenen. De scenario’s zijn zeer uiteenlopend en de onzekerheden niet op 2 handen te tellen. Risicomanagement ten spijt (is ook niet meer of minder dan een stukje statistiek) redeneer je naar een keuze. Een keuze zonder 100% zekerheid, maar wel een vanuit 100% overtuiging. De overtuiging dat je alle risico’s die je in beeld heb gebracht (en ook de onvoorziene) de baas kunt. Kunt tackelen en bedreigingen kan afslaan, of mooier nog, kan ombouwen tot kansen. Dat heet ondernemen geloof ik.

Maar ja, je kan zelf overtuigd zijn van het overwinnen van onzekerheden, als je andere nodig hebt (banken, collega’s etc) moeten deze ditzelfde vertrouwen in je hebben. En als je iets verder van het ontwerp afstaat en je een meer afstandelijke positie kunt innemen, dan denk je toch echt heel anders over risico’s. Begrijpelijk maar toch ook lastig. Dan komt het aan op (A) de kracht van overtuigen, (B) het vertrouwen in het kunnen omgaan met risico’s en helaas (C) de harde output van je ondernemersplannen. Kortom A+B+C= U mag verder.

In de politiek gaat deze formule niet helemaal op. Hier spelen andere krachten een rol. Ik noem er 2. De belangrijkste is een gebrek aan ambitie. Als bestuurder hou je dan alleen aan de wettelijke taken vast. Je ontbeert een visie en bent eigenlijk alleen maar bezig met de “bedrijfsvoering” van alle dag. De tent draaiende houden dus. Ook belangrijk maar er moet meer zijn. Stilstand is immers achteruitgang.

De tweede is het niet durven of mogen maken van fouten. Afgestraft worden in de politieke arena. Waar de verkozen volksvertegenwoordigers azen op een fout en deze graag zo breed mogelijk uitmeten. Met de kans dat je als bestuurder naar huis wordt gezonden. Niemand zit op een afstraffing te wachten en in de politiek al helemaal niet. Daar is het maken van fouten niet toegestaan en ook het lerend vermogen (van fouten leer je immers) komt dan niet echt tot ontwikkeling. En onzekerheid wordt als zwakte gezien. Dus transparant aangeven dat je niet 100% zeker bent maar wel bereid bent stappen te zetten wordt bij voorbaat eigenlijk al niet geaccepteerd. Jammer wat mij betreft. Risico’s horen bij het leven en de beslissingen die je neemt. Het gaat er om hier klaar voor te zijn als ze opdoemen. Een plan B paraat te hebben. Alles in 100% zekerheid gieten leidt niet tot vooruitgang. Met een christelijk opvoeding en niet meer heel bijbel vast doet me het onderwerp risico’s denken aan het verhaal van talenten. Met de kracht van Google kwam ik bij Matteus 25: 14 t/m 30. Google zelf ook even en lees het. Vasthouden aan alleen zekerheden wordt niet gewaardeerd!

Tot de volgende blog.

Met een vriendelijke groet en een fijne week toegewenst

Eric-Jan de Haan