Blog 26: Energie krijgen van een “out-of-office” melding

Afgelopen week is mijn dochter geslaagd, aangenomen voor haar vervolgopleiding en heeft ze een kamer gescoord in Groningen. 6 jaar toewerken naar een mijlpaal. En nu op naar de volgende. Vol trots natuurlijk en met begrip voor het feit dat ze nu ff niets doet en niets anders wil dan wat lekkere vakanties. Tijd om bij te tanken. De energie voorraad weer op niveau brengen en dan weer door. Da’s pas duurzaam wat mij betreft.

Een mens heeft ontspanning nodig. Dat is voor iedereen anders. Maar weer even de batterij opladen om weer op volle sterkte verder te kunnen, hebben we allemaal nodig. Ik ben daar zelf meestal nogal sceptisch over, maar eigenlijk weet ik ook beter. Ik herken het goed bij anderen. Naast mijn dochter blokt mijn zoon nu voor de toetsweek om over te kunnen en ook volgend jaar examen te kunnen doen. En mijn echtgenote kan niet wachten tot de praktijkovername een feit is. Het toewerken naar een mijlpaal maakt het mogelijk om je steeds weer op te laden. Je grenzen te verleggen en maar weer energie vinden om je doel te bereiken. Doel eenmaal bereikt, dan kun je de volgende weer in het vizier nemen. Maar dan wel even genieten (en uitrusten) voordat je aan de nieuwe beklimming begint.

Met mijn werk, merk ik dat het toch anders is. Natuurlijk worden ook hier doelen bereikt, maar dit zijn vaak tussenstappen. Uitrusten is er niet echt bij. En nog voor de afdaling kan worden ingezet ben je alweer met de volgende beklimming bezig. Heb je meerdere projecten dan lijkt het soms wel of er een etappe zonder einde wordt gereden. Doorzetten dan maar. Verstand op nul, blik op oneindig, op de pedalen en gaan. Dat werkt. Bij de een beter dan bij de ander. Maar ook daar komt toch echt soms de noodzaak van een moment van rust om de hoek kijken.

Als volwassen en werkende mensen hebben we hier iets voor uitgevonden. Dat heet vakantie. Even uit de normale routine. De benen stil of in een traag tempo. Even bijtanken met uitrusten, wandelen, zeilen, zwemmen, cultuur opsnuiven, etc etc. Gewoon even de persoonlijke batterij opladen. Nodig om straks echt weer met volle vaart de ene na de andere beklimming aan te kunnen. Om duurzaam te kunnen doorgaan.

Een deel van mij vindt dit overigens maar onzin. Als je ergens lol in hebt, geeft dat toch immers ook energie?! Daar kun je toch ook mee door. Beklimming na beklimming. Zekers die mening ben ik ook echt toegedaan. En toch vind ik ook dat je, ondanks al die energie die je tijdens je werk opdoet, je ook persoonlijk even moet bijtanken. Om even afstand te nemen en alles in perspectief te plaatsen. Om met vernieuwd elan door te kunnen.

Wat lastig is, is het bepalen van het moment. Bij mijn dochter is het een duidelijke mijlpaal. Het behalen van het examen. Bij mijzelf een stuk lastiger. Projecten en beklimmingen lopen naadloos in elkaar over. Geen logisch moment dus. Toch merk ik dat er voor mij wel een soort van moment is. Het aantal caravans en campers op de weg en de “ out-of-office” meldingen maken mij er alert op dat het moment van bijtanken nabij is. En die gedachte en dat vooruitzicht is op zich al goed om de komende weken de opeenvolgende beklimmingen nog even door te zetten.

Tot de volgende blog.

Met een vriendelijke groet en een fijne week toegewenst

Eric-Jan de Haan