Blog 3: Bij kiezen hoort het (mogen) maken van fouten

Elke dag zit weer helemaal vol met het maken van keuzes. Keuzes voor mezelf. Keuzes in mijn opdrachten. Keuzes met een grote impact die bewust worden onderbouwd versus keuzes van alledag waar je eigenlijk niet stil bij staat.

Kortom keuzes maken lijkt wel de belangrijkste activiteit van alle dag. Keuzes maken is niet altijd even makkelijk. Soms betekent het maken van een keuze voor het ene tegelijkertijd dat je het andere niet kan doen. Soms maak je keuzes op gevoel en soms op basis van een rationele afweging. Soms kun je niet kiezen en als je dan niet oppast wordt er voor je gekozen. Da’s makkelijk, maar dan heb je ook niets anders te doen dan de door anderen gemaakte keuzes te respecteren. Ook overigens bij keuzes die je zelf maakt heb je die te accepteren.

Accepteren is 1 maar het inzien van misschien een verkeerd gemaakte keuze is 2. In beginsel is wat mij betreft geen enkele keuze definitief (natuurlijk zijn er uitzonderingen). Kom je tot de conclusie dat je een verkeerde keuze hebt gemaakt, dan stel je dit bij, accepteer je de bijkomende consequenties en vervolg je de weg. Anders gezegd: je mag best fouten maken in je keuzes. Sterker nog, je moet er niet bang voor zijn. Je kan vaak beter een keuze maken en daar spijt van krijgen dan spijt krijgen van het feit dat je nooit hebt durven kiezen.

Natuurlijk is er een onderscheid. Als adviseur neem ik volledige verantwoordelijkheid in mijn projecten en de keuzes die ik daarbij maak. Alle belangen afwegend, alle informatie analyserend en vooral met het doordenken van de consequenties die bij de verschillende keuzes horen. Soms wordt het, ingegeven door de omstandigheden, uiteindelijk een politieke keuze. Soms een 100% rationele. Maar meestal een mix tussen beide.

Het verschil tussen keuzes in projecten en mijn eigen keuzes is vaak dat er minder ruimte wordt toegestaan voor het maken van verkeerde keuzes. We zijn, lijkt het wel, niet meer gewend aan het feit dat er ook fouten gemaakt mogen worden. Zeker als andere verantwoordelijk worden voor de keuzes die jij hebt voorgesteld is dat lastig. Wat mij betreft geldt hier echter onverminderd dat, bij het openhartig erkennen van foute keuzes en het tijdig bijsturen (nadat is vast komen te staan dat het een verkeerde keuze was,) er alle ruimte moet zijn voor het inslaan van een andere weg. Dit vraagt wel echter om tijdig handelen. Het te laat reageren en dus te laat bijsturen werkt niet wat mij betreft. Als je een doodlopende weg bent ingereden en je merkt dat, dan rijdt je toch ook niet eerst door tot het einde? Of je gaat ook toch niet staan wachten tot misschien ooit de doodlopende weg wordt doorgetrokken ? Nee, je constateert dat je niet verder komt terwijl je wel op je bestemming wilt aankomen dus je stopt, keert om en zoekt een andere route. Kortom je gaat andere keuzes maken.

Ik ben er van overtuigd dat dergelijke situaties helpen om in voorkomende gevallen sneller de juiste keuzes te gaan maken. Sterker nog, dat we al lerend van foute keuzes in het vervolg juist meer intuïtief de goede keuzes gaan maken. Juist met intuïtieve keuzes die gemaakt worden op je gevoel put je uit eerdere ervaringen zonder dat je jezelf daarvan bewust bent. Daarmee zijn keuzes op gevoel eigenlijk stiekem toch hele rationele keuzes, gebaseerd op eerdere ervaringen.

Eric-Jan de Haan

Reacties, suggesties, vragen, uitdagingen of wat dan ook: ik zie ze graag komen!!

Tot Blog nr 4