Blog 30: Terug naar de basis: Een goede vorm van heimwee!

Nee de titel van de blog heeft niets met de vakantie te maken. Overigens heb ik zelf eigenlijk nooit last van heimwee. In den vreemde, zo maar te zeggen, is er zoveel dat afleidt dat thuis nooit echt wordt gemist (tenminste als mijn hele gezin bij me is!).

Nee, mijn heimwee heeft betrekking op een periode van zo ongeveer 30 jaar geleden. Dit weekend de kamer van mijn dochter in Groningen klaar gemaakt. IRIO studeren en zich in het studentenleven storten. Wat een mooie tijd gaat ze tegemoet! En nee, hoezeer ik het graag allemaal nog een keer over zou doen, ook daar heb ik niet echt heimwee naar.

Waar dan wel naar ? Simpel, het gevoel van ontdekken, leren, zelfstandigheid. Met de nodige verantwoordelijkheden maar ook weer zo ontspannen en los, omdat deze grotendeels alleen op jezelf betrekking hadden.

Maar er is meer. Het grootste gevoel van heimwee dat ontstaat heeft te maken met tevredenheid. In je studietijd ben je tevreden met een kamer en het feit dat je in je eerste levensonderhoud kan voorzien. Uitgaan, reizen, leren, ontdekken en ontwikkelen. Alles stond en staat hier ten diensten aan. Geen zoektocht naar een groot huis. Een andere betere auto of een toch nog lekkerdere koffiemachine of hippe ligstoel of Lamsac voor op vakantie. Nee tevreden met basisvoorzieningen en voor de rest leven met wat je hebt. En of dat mager is. Welnee, samen in een studenten huis, je ontwikkelen en de wereld verkennen, eindeloze gesprekken met inhoud of volledige onzin. Een bed, keuken, wifi, laptop, tv en muziek. Alles wat je nodig hebt en dat op 12 m2. Met overigens als bijkomend voordeel dat je weerstand zich in je studentenhuis door de passende hygiëne zich ook nog eens ontwikkeld.

Die simpele tevredenheid qua basisvoorzieningen, dat is wat mij betreft een goede vorm van heimwee. Met dit weer op het netvlies, krijgen strategische keuzes in het werk, of de zoektocht in je volgende stap in welvaart in je privé leven ineens een andere context. Daar gaat het vaak om meer, meer, luxer, luxer etc. Dat, terwijl de basis eigenlijk afdoende is. Meer heb je niet nodig. Sterker nog, ik denk dat minder er vaak voor zorgt dat je het leven misschien wel eens intenser beleefd.

Natuurlijk is studeren een fase en bij een normale ontwikkeling hoort denk ik ook de vraag naar een toenemende welvaart. Misschien is het goed om ergens om de 10 jaar weer verplicht een jaar te studeren op een kamertje van 12m2, een keuken delen en terug te gaan naar de eenvoud van comfort. Dat geeft misschien weer een beetje perspectief als we na dat jaar weer in het oude leven terug stappen met deadlines, hypotheken en de keuze voor de volgende auto of 3^e vakantie.

Los van het bewustzijn van wat welvaart voor lusten en lasten met zich mee brengt, denk ik dat vooral het pure en intense denken in zo’n jaar de geest scherpt. En met die scherpe geest kun je het dagelijkse leven en werk ook beter vanuit de andere invalshoeken bezien. Terug naar de essentie, en ben ik bang, na een bepaalde periode weer terug in dezelfde waan van de dag waar meer, groter en belangen weer de boventoon voeren. Dat besef ik me zelf ook prima en zal in deze zelfde stroom weer net zo hard mee gaan. En toch, toch hoop ik dat ik door die studerende dochter vaak aan deze goede vorm van heimwee herinnert ga worden.

Tot de volgende blog.

Met een vriendelijke groet en een fijne week toegewenst

Eric-Jan de Haan