Blog 40: Kappen nou!!! (en soms: Doorzetten Maar!)

Spreektaal natuurlijk, maar overduidelijk: kappen nou! Of anders gezegd: Hou er mee op. Nog mooier is misschien nog wel de herinnering aan mijn kinderen van de basisschool. In het kader van het anti-pest beleid kregen die een mooie volzin mee: STOP! Hou op! Ik vind het niet meer leuk. Duidelijker kan niet. Een boodschap die niet voor discussie openstaat. Niet meer doen dus.

Met grote regelmaat zou ik deze overduidelijke boodschap graag willen toepassen. In alle soorten van situaties. Refererend aan de recente Blogs van fractiegenoot Erik Haverkort bijvoorbeeld. “Kappen Nou” met onverantwoordelijk rijgedrag. Naast het onnodig in gevaar brengen van anderen en jezelf, levert dit vele andere irritaties op. Het levert niets positiefs op, dus: “Kappen Nou”. Ook voor andere zaken uit het dagelijks leven is wat mij betreft “Kappen Nou” aan de orde van elke dag. Afgelopen week de top 10 ergernissen van de Nederlander. Zwerfvuil met stip op nummer 1. Wat is nu de moeite om iets in een vuilnisbak te doen. Juist: helemaal geen! Dus voortaan niets uit het raam of op de straat gooien: Kappen Nou! Gewoon in de vuilnisbak. Kleine moeite groot plezier.

Voort wat betreft het dagelijks leven kan ik zo nog wel even doorgaan. Jullie als lezer zullen ook legio voorbeelden hebben. En zeg nu zelf, wat is makkelijker dan iets niet doen dat anderen ongemak, gevaar of irritatie oplevert anders dan je rijstijl aanpassen of iets in een prullenbak gooien…….

Maar dan het werk. Ook daar zijn de voorbeelden aan de orde van de dag. Bijvoorbeeld je onvoorbereid in een vergadering storten. Niets gelezen en op basis van de input van anderen je mening opmaken. Reden dat veel vergaderingen ellenlang duren, met als resultaat dat zaken ook nog eens een volgende keer terug moeten komen. Je werk serieus nemen vraagt om voorbereiding. Niet gedaan, dan of je mond houden of vragen of het nog een keer terug kan komen, maar niet op basis van onvolledige en onvoorbereide informatie een vergadering gijzelen. Kappen Nou!

Een andere voorbeeld in de werkomgeving. Het blijven zeuren over de omstandigheden waarin besluiten worden genomen. Zeg maar het “Ja, maar-en”. Accepteren is niet altijd makkelijk en beargumenteerd tegenwicht bieden is natuurlijk wel het minste wat we van elkaar mogen verwachten. Maar leiden al deze inspanningen niet tot een gewenst besluit of verandering, dan is er maar een devies: Kappen Nou! Ophouden met zeuren. Of je neerleggen bij een besluit, of conclusies trekken en eventueel consequenties aanvaarden door bijvoorbeeld afstand te nemen van het project of je werk. Klinkt hard, en ligt natuurlijk iets genuanceerder, maar in de kern de enige juiste weg.

Eigenlijk heeft “Kappen Nou” alles te maken met acceptatie. Als het niet acceptabel of tolerabel is, kun je helder en gemotiveerd aangeven waarom iets moet stoppen. Je kan op consequenties wijzen van het onnodig en ongewenst doorzetten van iets. En op basis daarvan gemotiveerd aangeven waarom iets moet ophouden. Dat is natuurlijk de koninklijke en meest gangbare weg. In alle rust, met het delen van argumenten komen tot een gezamenlijke conclusie, dat doorzetten op de bestaande ingeslagen weg geen nut heeft. Blijft er echter desondanks sprake van onveranderd gedrag of een vorm van (passieve) tegenwerking, dan is “Kappen Nou” wel erg duidelijk. Geen argumentatie maar een dienstopdracht.

Tja, ik heb nu kort wat voorbeelden van privé en werk gegeven. Rest in mijn dagelijks leven natuurlijk de politiek. Dat is misschien wel de enige arena, waar “Kappen Nou” eigenlijk niet thuis hoort. Immers de democratie laat toe dat alle meningen en visies ten alle tijde onderdeel uit mogen maken van discussie en besluitvorming. Hoewel je vanuit een politieke overtuiging wel heel graag “ Kappen Nou” zou willen gebruiken, is dit dus minder op zijn plaats. Tenminste als het gaat om meningsvorming en besluitvorming. Heel anders is dit wat mij betreft als het gaat om het proces erom heen. Bijvoorbeeld het vasthouden aan hoofdlijnen in plaats van het verzanden in details. Bij het verliezen van deze lijn mogen we elkaar wat mij betreft altijd corrigeren. Ook het feit dat aan het dualisme wordt geknaagd met als enige reden het blijven zitten waar je zit. Het verloochenen van je mening en principes omwille van ….. Ja, omwille van wat eigenlijk. Ik weet dat dit de praktijk van alle dag is, behorende bij het zogeheten politieke spel. En toch, toch blijf ik me er waar mogelijk tegen verzetten. Democratie gaat over meerderheden, daar horen compromissen bij, maar alleen als onze volksvertegenwoordigers op rijks, provinciaal of gemeentelijk niveau niet tot een meerderheid kunnen komen. Ongeacht de samenstelling van een coalitie. Een coalitie zelf mag echter wat mij betreft nooit een reden zijn om een potentieel duidelijk en onbetwistbare meerderheid de das om te doen. Naïeve gedachte : Jazeker, maar niet minder waard om elke keer opnieuw toch naar te blijven streven! Dus hier geen “ Kappen Nou” maar “ Doorzetten Maar!”

Tot de volgende blog. Met een vriendelijke groet en een fijne week toegewenst

Eric-Jan de Haan