Blog 43: Van vertroebelt zicht naar heldere blik!

Diegene die mijn blog met enige regelmaat leest heeft misschien al een beetje door waar elk weekend mijn inspiratie vandaan komt. Gewoon een reflectie op de week van de zaken die voorbij zijn gekomen gecombineerd met de blik op de weken vooruit. Dat is de basis. Vervolgens kom ik altijd wel een beeld tegen dat me dan de kapstok geeft om mijn verhaal in een A-4tje kwijt te kunnen. Deze week mijn auto op de oprit met dichtgevroren ramen.

Kenmerkend voor de winter en nu zelfs even in de herfst is het fenomeen van wit bevroren ramen. Vanuit de auto is dan het zicht nul.  Wil je een beetje veilig op weg voor je zelf en je medegebruiker, dat zit er niets anders op dan de ramen te ontdoen van ijsaanslag. Geen klein kijkspleetje, maar gewoon volledig zicht rondom. Nu heb ik het luxe genot van een standkachel. Dus als ik het niet vergeet, stap ik in een verwarmde auto met volledig zicht. Wat een luxe. Andere optie die voor techniek en milieu wordt afgeraden is je auto gewoon een tijdje stationair laten draaien. Vaak toegepast en even vaak ontraden. Dan is er ook nog een breed scala aan spuitbussen op de markt. Vroeger nog wel eens gebruikt, maar ik vond ze niet echt prettig. Ramen werden vet, bevriezen ging soms toch door en ook het milieu is hier minder blij mee.

Voor het probleem van de bevroren ramen en het vertroebelde zicht is er echter een hulpmiddel dat altijd werk. Super simpel en oh zo effectief: De ijskrabber. Een simpel stukje plastic (of als alternatief een bankpas of zoiets) dat je helpt om van troebel zicht naar een heldere blik te komen. Een beetje koude handen is eigenlijk de enige negatieve bijwerking. Hoe kan een simpel iets toch zo effectief zijn.

Afgelopen week hadden we in de raad van Lochem de begroting op de agenda. Al jaren en jaren wordt hier gevraagd en aangedrongen op een meer simpele presentatie van de inkomsten en uitgaven van onze gemeente. Zeg maar net zoals je eigen huishoudboekje. Van de vertroebelde wir-war aan termen en cijfers naar een inzichtelijke en beknopte opsomming van in en uitgaven. Binnen de gemeente wordt er al jarenlang gesproken over deze wens voor een helder eenvoudig inzicht. De ijskrabber die dit voor elkaar zou kunnen krijgen lijkt er te zijn, maar wordt ondergesneeuwd in de discussie welke alternatieven er allemaal zijn om “de begroting van de laag ijs te ontdoen”.

In het werk is het vaak niet anders. Daar lijkt er echter soms juist ook een ijslaag te worden aangebracht. Dus van heldere blik naar een vertroebeld zicht. Omzichtige verwoordingen en specifieke beschrijvingen worden soms gekozen om juist een soort van rookgordijn op te trekken. Zekers, daar zijn vaak noodzakelijke aanleidingen voor en ze zijn mij dan ook niet vreemd. Soms op momenten ook noodzakelijk. En toch ook hier geldt dat de ijskrabber uiteindelijk altijd een noodzakelijk middel is. Helder het zicht op doel, keuzes en consequenties resulteert in de best doordachte beslissingen.

Iedereen lijkt soms wat behoefte aan vertroebeling te hebben. Omdat het even niet uitkomt qua belangen, men je simpelweg bewust op een dwaalspoor wil brengen, of omdat een heldere blik nog niet kan omdat nog niet alles volledig in beeld is. Legio voorbeelden waarvan er sommige legitiem zijn en een groot aantal ook niet.  In mijn werk ben ik altijd op zoek naar die heldere blik. Vaak met de afstandsbediening van de standkachel in de hand om anticiperend op het juiste moment er voor te zorgen dat alles helder is. Zeker daar waar ik zelf (mede-)verantwoordelijk ben voor het proces. Vaak ook echter met de ijskrabber in de binnenzak. Paraat om te krabben wanneer het nodig is. De ijskrabber is dan meer een ad-hoc middel in die situaties waar derden proberen het zicht bewust te vertroebelen en een onverwacht rookgordijn optrekken puur en alleen uit eigen belang en daarmee het proces- of project kunnen schaden. Kortom die beeldspraak van de dichtgevroren ramen waar ik deze blog op baseer, geldt voor mij het hele jaar door. Dus, spreekwoordelijk heb ik ongeacht het seizoen altijd de afstandsbediening van de standkachel en een ijskrabber in de binnenzak paraat. Ook hartje zomer, want je weet nooit wanneer je ze nodig hebt voor die heldere blik.

Tot de volgende blog. Met een vriendelijke groet en een fijne week toegewenst

Eric-Jan de Haan