Blog 51: Doe het zelven ? Vaak beter van niet?

Ik zit nog steeds vol in de verhuizing en dus ook in de klusstand. Nu ruim 3 weken op het nieuwe adres en ruim 6 weken de sleutel, worden de lijsten met klussen eerder langer dan korter. Op de hele berg nog uit te pakken dozen na, zijn het vooral de klussen die het lijstje vullen. Lampje hier, plintje daar, 2 nieuwe deuren plaatsen, en ga nog maar even in het oneindige door. En dat alles op maximaal prioriteit 4. Gezin, werk en politiek in wisselende prioriteiten gaan voor.

Iedereen die het verhuisproces meemaakt herkent denk ik wel de frequente bezoeken aan de DHZ zaken. Ik heb stapels bonnetjes en ben er met grote regelmaat te vinden. Vooral voor die kleine dingetjes die je weer nodig hebt om de volgende klus op te pakken. De bezoeken aan de DHZ winkel lijken oneindig en de bijdrage aan de omzet gigantisch.

Klussen is leuk en geeft voldoening als iets klaar is. Nog vaker is klussen een bron van frustratie. Als hobbyist duurt het alleen niet lang, maar moet je vaak het wiel uitvinden. Dit terwijl dat wiel al duizenden malen door een vakman is uitgevonden en toegepast. En terwijl de kans als hobbyist levensgroot is dat het net niet helemaal 100% wordt, is die kans bij de inzet van een vakman te verwaarlozen. Zelf probeer ik dus het maximale evenwicht te vinden tussen zelf doen en de inhuur van een professional. En eerlijk gezegd, naarmate de tijd vordert verschuift de balans meer naar de inzet van professionals.

Nu lijkt de verhuisklus best wel een beetje op het bereiken van een politiek doel of een project bij een opdrachtgever. Hier zie ik mijzelf voor het gemak maar even als de professional. Ik weet wat er moet gebeuren, heb een berg aan ervaring en een klusbus vol met alle noodzakelijke “gereedschappen” om die klus/uitdaging tot een goed einde te brengen. In dat opzicht denk ik met enige regelmaat vertwijfeld waarom opdrachtgevers nogal eens aan het hobbyen zijn. Daarmee veel tijd verliezen, het net niet 100% voor elkaar krijgen en op de advies en capaciteitsmarkt (zeg maar de DHZ winkel voor opdrachtgevers) elke keer weer wat moeten gaan halen om een stap verder te zetten. Kortom, beter van niet. Bij de inzet van een professional ben je uiteindelijk eerder bij je doel, heb je minder frustraties, is het 100% voor elkaar en ben je zonder dat je het weet vaak nog goedkoper uit ook.

Als opdrachtgever hou je dan ook tijd over om weer die dingen te doen waar je zelf de expertise in hebt en waar je kerntaken liggen. Dan besteedt je je eigen tijd en energie maximaal. Bijkomend voordeel is dat je de experts ook weer aan het werk laat. Voor een ieder beter lijkt me.

Als tegenwerping krijg je vaak dat zelf doen goedkoper is. Maar dat is je zelf rijk rekenen op een gekke manier. Zeker als een zelfstandig ondernemer. Immers een uur klussen betekent een uur niets anders doen. Als je datzelfde uur zelf werkt en dan in dat uur een professional inhuurt om je klus te klaren, ben je beter af. Immers de professional is in bijna alle instanties veel sneller. Daarnaast verdien je met je eigen expertise het inkomen om die professional ook weer aan het werk te hebben. Het lijkt dan misschien dat je werkt voor een ander, maar feit is dat een ieder zijn expertise kan inzetten. Iedereen is dus qua eindproduct en snelheid beter af en we geven elkaar ook nog eens een economische stimulans.  Kortom voortaan altijd even nadenken wat uiteindelijk het beste is. Doe het zelven of toch die professional. Vaak zal na een rationele afweging die professional als beste keuze naar boven komen.

Emotioneel ligt dit net anders. Dan voelt het dat je veel geld kwijt bent bij het inhuren van een professional en dat je het zelf goedkoper kan. Ik leg bij iedere lezer van deze blog de uitdaging neer om eens een eerlijke vergelijking te maken en alle kosten, inspanningen etc bij deze vergelijking te betrekken. Ik ben ervan overtuigd dat de ratio dan van een andere uitkomst laat zien dan de emotie.

Een emotioneel ding halen we echter niet van tafel. Dat ongelofelijke voldane en trotse gevoel dat je met je eigen handen een klus heb geklaard. Dat is eigenlijk ook het gevoel waar veel DHZ zaken een beroep op doen. Om dat oerinstinct van alles zelf moeten en kunnen doen wakker te maken en te houden. En ja, ook bij mij geeft bij het afronden van elke klus, hoe klein of groot ook, een gevoel van:” Dat heb ik toch maar weer mooi even gedaan” en “ik ben toch best wel handig”. Dat gevoel is natuurlijk onbetaalbaar. Af en toe wat zelf doen en tot een goed einde brengen is dus goed voor je ego en zelfwaardering en moet je dus nooit uit de weg gaan. Als je ook maar bewust blijft van het feit dat de inzet van een professional een betere keuze was geweest.

Als uitsmijter: dat voldane zelfgevoel van zelf de klus geklaard hebben is wat mij betreft alleen gerechtvaardigd als dat een afweging is die je 100% zelf kan maken en ook alleen van invloed is op bijvoorbeeld je eigen financiën. Als je voor een opdrachtgever werkt of, breder gezegd, met andermans geld en tijd gaat hobbyen, dan ben je volgens mij verkeerd bezig. Dan dient de rationele afweging altijd voor te gaan die, zoals al gesteld, vaak de inzet van een professional onomstotelijk als beste optie uit de bus laat komen.

Tot de volgende blog. Met een vriendelijke groet en een fijne week toegewenst

Eric-Jan de Haan