Blog 53: De invloed van seizoenen

Gisteren was het voor mijn gevoel dan toch echt eindelijk de eerste echte voorjaarsdag. Alles wat zich met alle macht uit de grond omhoog probeert te werken en ontelbare molshopen geven mij het gevoel dat de lente de eerste stappen aan het zetten is. Gek natuurlijk omdat een groot deel van Nederland afgelopen weekend naar de wintersport is getogen. Volgende week is het, voor wie gaat, de beurt aan de andere helft van het land.  Maar toch, zeker als je zelf, hoe jammer ook, de besneeuwde hellingen dit jaar niet gaat meemaken, is binnen en buiten de lente aangebroken.

Lente in aantocht dus. Vroeger was dit voor met name mijn moeder het signaal voor het fenomeen “voorjaarsschoonmaak”. Alles werd, nog intensiever dan anders, van binnen, buiten, boven en onder, volledige schoongemaakt. Geen item of hoekje werd overgeslagen. Klaar maken voor? Ja waarvoor eigenlijk. Toch is de drang om zaken weer klaar te maken als de eerste tekenen van het voorjaar zich aandienen heel herkenbaar. Het lijkt wel of die aankondiging van het mooie weer ervoor zorgt dat je dingen zag die je eerder niet wilde zien. Een andere meer logischer verklaring is dat de energie weer begint toe te nemen. Langere dagen. De jas niet langer super nodig en het biologische ritme schakelt naar een hogere versnelling.

Als je net verhuisd bent, heb je een lange lijst met klussen. En ook die lijkt met de komst van het voorjaar niet langer meer een moet-lijstje. Nee je krijgt er zin in om dingen af te werken. Vooral de klussen buiten lonken. Gevaar is dan wel dat de klussen en verplichtingen binnen even het onderspit delven. Niet mee zitten zou ik zeggen. Ook die dingen komen wel weer aan bod. Geniet van de extra energie en gebruik hem voor juist die andere dingen.

Een andere en hele prettige bijkomstigheid van het luikende voorjaar is de zin in de plannen voor de zomer. Welke festivals en welke zomervakantie bestemming wordt het dit jaar. En die plannen en energie richten zich overigens niet alleen op de vrijetijdsbesteding. Ook het werk en de politiek profiteren van een dosis extra energie. Ideeën om met een andere aanpak bestaande trajecten hernieuwd op te pakken. Of juist ideeën om hele nieuwe zaken ergens een plek te geven. Het mooie daarbij is dat de aanstormende lente bij eenieder het energie-level doet toenemen. Kortom voor andere aanpakken of nieuwe zaken is er in deze periode van het jaar een goede voedingsbodem te vinden. De scepsis lijkt even wat minder aanwezig. Het lijk wel of de lente gelijk staat aan het makkelijker kunnen en willen geloven in iets.

Toch is het bejubelen van het voorjaar en de kansen die dit biedt helaas niet voor alles en iedereen weggelegd. De eeuwige zwartkijkers lijken immuun voor wat de lente bij het grootste deel van de bevolking lijkt te doen. Het is niet wat en het wordt niet wat, lijkt een levensspreuk die sommigen tot een ware levensfilosofie hebben verheven. Het lijkt wel of die mensen nooit verder komen dan de overgang van herfst naar winter. De donkere grauwe en kille dagen lijken bij hen minimaal 365 dagen per jaar te duren: een “1 seizoen jaar”. Natuurlijk moet ik daarbij niet iedereen over 1 kam scheren. Er zijn onder deze groep mensen die met reden depressief zijn. Die verdienen hulp in de hoop dat ook hen het lentegevoel eens overvalt. Ik doel op die groep die negativisme tot een ware kunst hebben verheven. Negatief over alles en iedereen en ogenschijnlijk maar met 1 reden: dwarsbomen en andere geen successen, plezier of wat dan ook gunnen. De zure medemens, zo noem ik ze maar, waarbij ik merk dat ik, vaak tegen beter weten in, toch met enige regelmaat probeer ze uit deze eeuwigdurende gemoedstoestand te brengen. Maar ook aan die inspanningen zit bij mij een einde. Simpel omdat je je energie beter kunt steken in mensen en activiteiten die daar echt wat aan hebben. Die door die energie zelf weer verder kunnen gaan en waar het een multipliereffect bij lijkt te hebben. Kortom zoals bij zoveel zaken: investeren in rendement en resultaat. Investeren in een eeuwigdurende lente bij iedereen.

Een fijne week toegewenst en tot de volgende blog

Eric-Jan de Haan