Blog 57: Opgeruimd staat netjes; met de ballast over boord weer boven de materie uitstijgen!

Dit weekend, geïnspireerd door het mooie weer, eindelijk gestart met de grote opruiming. Was al begonnen om mijn gehele papieren archief digitaal te maken. Dat scheelt echt bergen met papier. Van het weekend dus de 1^ste slag met opruimen. En da’s niet makkelijk omdat weggooien niet echt een van de kernkwaliteiten is van mijn gezin. En toch is het gelukt een eerste grote slag te slaan. De container tot de rand gevuld met van alles en nog wat. Zaken waar je al decennia lang van denkt, dat kan ik nog wel eens gebruiken. En ja, als je dat voor de zoveelste keer denkt als je het weer tegenkomt, dan is het toch echt tijd om er afscheid van te nemen. Ondanks dat we zoveel ruimte hebben dat het niet echt in de weg staat, is een keer flink de bezem erdoor wel zo fijn. Maar ik weet zeker dat ik de komende maanden ineens iets wil pakken dat dan nu toch echt niet meer onder ons is, zo te zeggen. Dat voorgoed uit gezichtsveld en handbereik is verdwenen en hopelijk met de circulaire economie in gedachten, ergens als bijvoorbeeld grondstof, een tweede leven is begonnen.

Groot voordeel van opruimen en het woord zegt het al, is dat het ruimte biedt. Ruimte die natuurlijk weer kan worden opgevuld. En als je niet oppast begint de hele cyclus weer opnieuw en kun je alles over een jaar of 10 weer als een deja vu weer in je handen hebben en de volgende container gaan vullen.

Een opruiming in je persoonlijke archief en dan doel ik op je hersenen/geheugen, kan van tijd tot tijd ook geen kwaad. Niet dat je hoofd vol raakt overigens. Volgens mij zijn onze hersenen qua capaciteit groter dan welk datacenter van een ICT multinational. Nee in je geheugen, net als bij mij thuis, geen gebrek aan ruimte. En toch is ook hier een grondige opruiming van tijd tot tijd meer dan welkom. Als je te vol zit, zo is mijn ervaring, is er minder ruimte voor nieuwe, frisse en creatieve ideeën en inzichten. Dan wordt je steeds geconfronteerd met dit geheugen dat je beperkt om weer eens fris en fruitig tegen zaken aan te kijken. Doe je dat niet, dan vergroot je de kans met het “Ja-Maren” alle tegenwerpingen bewust en onbewust in de strijd te gooien. Je hebt immers alles al wel een keer voorbij zien komen en uit die ervaring weet je dat het niets wordt. Maar daarmee kap je nieuwe inzichten en nieuwe ontwikkelingen gelijk af. En dat is wat mij betreft een no-go. Natuurlijk moet je kritisch zijn en ervaringen uit het verleden meenemen in je acties en besluiten. Maar tegelijkertijd moet je ook open staan voor bijvoorbeeld de frisse ideeën van recent afgestudeerden. Immers de tijd en mogelijkheden maken dat zaken die vroeger goed toepasbaar of bruikbaar waren, nu in een ander daglicht staan. Ik vergelijk het maar weer met onze opruimactie. Ik heb daar afscheid genomen van een aantal zaken die op zich nog prima bruikbaar waren, maar ook door dat er allemaal nieuwe mogelijkheden en technieken zijn, eigenlijk gewoon achterhaald en onpraktisch waren geworden. Datzelfde principe geldt wat mij betreft ook in het werk en de politiek.

Nu moet je ook oppassen. Zo maar je hele geheugen wissen is natuurlijk ook een brug te ver. Zeker in de wetenschap dat er ook legio situaties zijn waar anderen vooral proberen dingen voor elkaar te krijgen in de hoop dat je de voorafgaande geschiedenis bent vergeten of niet meer helemaal helder op het netvlies hebt. Een tweede reden om niet je hele harde schijf qua geheugen te wissen is omdat er vaak iets als nieuws wordt gepresenteerd, maar het in feite niet veel anders is dan een wat andere benaming of insteek van iets dat er al was. Het oude wijn in nieuwe zakken syndroom. Dan is het handig om wel ergens nog weet te hebben van hoe zaken verliepen en wat de faal- en succesfactoren waren.

Kortom opruimen is goed! Vrij opnieuw kunnen denken zonder ballast van het verleden is vaak de juiste weg om uit vastgelopen zaken en dilemma’s te komen. Ruimte geven en tegelijkertijd wel kritisch te zijn is daarbij een kunst. Het vergt twee manieren van denken. Kritisch vanuit de ervaring maar tegelijkertijd open naar de toekomst met het bieden van ruimte om met deze kritiek vanaf nu wel de goede zaken te doen. Mijn werk en de gemeentelijke politiek staan op dit moment vol van dergelijke situaties. Kortom tijd voor een collectieve en constructieve opruim actie. Niet blind zijn voor het verleden en alles maar in de container kiepen. Nee zeer zeker selectief maar toch heel veel ballast over boord zodat we weer kunnen stijgen. Als een luchtballon weer boven de materie uit kunnen stijgen en nieuwe wegen zien die ons naar ons doel brengt.

Een fijne week toegewenst en tot de volgende blog

Eric-Jan de Haan