Blog 77: Duidelijkheid!!

Hoewel in het verkeer erg vervelend, is de mist die je in dit jaargetijde wel vaker tegenkomt een mooi fenomeen. Het heeft iets mysterieus en zeker als de mistflarden langzaam het onderspit delven tegen de zon, is het schouwspel helemaal op zijn best. Overigens nog een kleine maar fijne bijkomstigheid: door de mist zie je in één keer de spinnenwebben hangen. Dus even geen onverwacht kriebelend gevoel als je ergens met je hoofd doorheen loopt.

Hoewel de natuur met al zijn verschijnselen het natuurlijk waard is om onbeperkt aandacht en ontelbare blogs aan te wijden, is dat nu even niet de bedoeling. Nee ik wil graag het fenomeen mist in relatie brengen tot de symboliek. En die is duidelijk. Bewust of onbewust de werkelijkheid afschermen. Een ander beeld scheppen dan er daadwerkelijk is. Je van je pad brengen met als doel je te misleiden. Soms voor iets leuks zoals bijvoorbeeld de organisatie van iets dat wel even geheim moet blijven. Helaas heeft het opwerpen van mist echter veel vaker negatieve doelstellingen.

Duidelijk, onomwonden, eerlijk, geen blad voor de mond nemend zeggen wat je denkt, waar je voor staat en wat je wilt. Wat lijkt daar nu zo moeilijk aan. Niets toch eigenlijk? Anderen duidelijk maken waar je heen wilt en wat je motieven zijn. Daar is toch niets mis mee? Maar waarom gebeurt dit dan zo zelden. Waarom verzinnen mensen er hele verhalen omheen? Of waarom laten ze bewust juist delen weg? Of waarom laten ze je graag geloven dat alles toch net wat anders is? Kortom waarom worden er mistflarden opgeworpen om wat te verbloemen.

Soms is er een onduidelijkheid om anderen te beschermen en niet te schaden. Dat is op zich nog een nobel motief om niet altijd helemaal duidelijk te zijn. Tenminste als dat de echte reden is. Vaak wordt het iets verhullen in mist met dit als argument oneigenlijk gebruikt. En dan verdwijnt het nobele van deze gedachte. Je kan in de regel beter zo weinig mogelijk verbergen en gewoon duidelijk zijn en daarbij je zorg uitspreken over de mogelijke schade die dit kan oproepen. Deze transparantie heeft meestal hetzelfde effect en gaat uit van openheid en “hard op de inhoud, zacht op de relatie”.

Vaak is het opwerpen van mistflarden vooral bedoeld voor het behalen van je eigen doelen/voorbeelden. Bang dat als dit op verkeerde momenten te duidelijk is, dit bereiken van je doelen in gevaar brengt. Waarom? Omdat andere daarmee aan de haal gaan? Je het niet gunnen en je tegen gaan werken? Er zijn legio argumenten waarom we soms graag iets in mist verhullen. Maar feit blijft dat de wereld er niet anders uit ziet. Dat als de zon het wint van de mist alles weer duidelijk wordt. Dat het verdwijnen van de mist evenzo snel en onverwacht kan optreden als het verschijnen daarvan.

Ik besef me dondersgoed dat een wereld zonder het opwerpen van mist een utopie is. Vanuit angst of ervaringen zal er altijd de behoefte blijven om zaken vooral tijdelijk in een dikke mist te verhullen. Soms zal dit ook helpen, maar nog vaker denk ik, werkt het averechts. Als je duidelijk bent in wat je waarom wilt, stel je jezelf ook open voor hulp van de anderen die je daarbij kunnen helpen. Immers openstellen en delen van kennis (de zogenaamde open platforms) brengen zaken soms verder dan een zweem van geheimhouding. Kennis delen is macht, maar het verschaffen van duidelijkheid past wat mij betreft in ditzelfde rijtje. Dus als het even kan: stop met de mist en start met de duidelijkheid. Zoals in het verkeer wordt het dan duidelijker en veiliger. Kun je sneller je doelen bereiken en kun je beter anticiperen (lees vooral helpen) om wat je om je heen ziet gebeuren.

Een fijne week toegewenst en tot de volgende blog

Eric-Jan de Haan