Blog 8: Een foto die het allemaal vertelt!

Iedereen die wel eens een presentatietraining heeft gehad, kent het wel. Hoe breng ik de boodschap over zonder te veel tekst. Hoe krijg je de essentie op het beeld, dat past bij het verhaal dat je kwijt wilt. Een hele dankbare richting is het gebruik van beeld. Niet een overmaat van beelden. Nee, een beeld of foto, waar je het verhaal aan ophangt. Een beeld dat bij blijft en waar iedereen, ook na de presentatie, het verhaal door kan herinneren. Een beeld, dat in het geheugen gegrift staat. Dat altijd, bij een ieder die het beeld gezien heeft en het bijbehorende verhaal gehoord heeft, het verhaal zal doen herinneren.

Zelf merk ik dat ik toch nog wel eens in de valkuil stap om teveel te laten zien. Teveel beelden, schema’s en toelichtende teksten. Zeker in complexe verhalen waar zaken met elkaar samenhangen, is de neiging om alles toe te lichten en uit te leggen, groot. Te bang om de essentie te vergeten. Of te enthousiast om alle kennis en kunde, kansen en risico’s te willen melden. Van groot naar klein. Van detail tot hoofdlijn.

Het helpt natuurlijk, als je een beeld hebt dat alles in zich heeft. Waar je de boodschap die je kwijt wilt, volledig aan op kan hangen. Een beeld dat 1:1 past en dat een ieder begrijpt. Steeds meer merk ik dat het zoeken naar deze beelden veel tijd in beslag neemt. Misschien nog wel meer dan een presentatie in prezi of powerpoint in elkaar sleutelen. En toch, het zoeken naar het juiste beeld, of misschien wel zelf op foto vastleggen is de moeite waard. Misschien meer voorbereiding maar zeker ook een beter resultaat. Een resultaat dat blijft hangen.

Een voorbeeld wil ik jullie graag meegeven. De foto bij deze Blog 8 is door mijzelf gemaakt op een zeiltrip ter ere van het huwelijksjubileum van mijn ouders. Dit beeld past precies in het verhaal van hoe ik mijzelf en mijn aanpak en werkwijze graag zou willen neerzetten. Het verbeeldt teamwork en samenwerking. De snelheid staat parallel voor het, binnen de deadlines halen van resultaten. Maar ook de energie die ik graag in mijn projecten meeneem en uitstraal, spat volgens mij van het beeld af. Het inzetten van de juiste middelen wordt verbeeld door de boot en de helikopter. Allebei anders, maar allebei ingezet om het doel te bereiken. Dus het kiezen van de inzet van mens en middelen die het doel dienen. En dan de nauwkeurigheid waarbij boot en helikopter moeten samenwerken. Dat staat parallel aan precisie en nauwkeurigheid bieden waar het nodig is.

Bovenstaande voorbeelden zijn direct uit de foto te herleiden. Maar de foto verbeeldt ook indirect de nodige zaken. Associaties met wat je ziet zijn eveneens goed te gebruiken. Bij het beeld denk je aan mensen in nood. Vertaald naar het werk: projecten of processen in nood die wel wat hulp kunnen gebruiken. Ook denk je aan de training en ervaringen die het mogelijk maken om in barre omstandigheden het werk te kunnen doen. Ervaringen die ook prima op het eigen werkterrein van toepassing zijn. Ook hier geldt immers dat ervaring en training, datgene brengt aan je opdrachtgever om hem ook echt verder te brengen. Te ont-zorgen en weten dat inspanningen worden verricht om het doel te bereiken: Te gaan tot aan de grenzen.

Het beeld dat deze foto weergeeft, kan ik nog wel even doorzetten als het gaat om de relaties leggen met het werk wat ik doe en hoe ik dat doe en organiseer. Ik kan mijn verhaal er niet alleen bij kwijt, maar de foto zelf appelleert in het algemeen ook aan positief gevoel. Anders gezegd, ik had denk ik ook wel een foto kunnen vinden van een of andere militaire precisie actie tegen een terroristische cel. Ook hier komen veel van de relaties terug. Echter een militaire actie appelleert aan geweld, verwoesting en dood. Een foto over een reddingsactie juist aan vrede, hoop en leven. Kortom, denk bij het kiezen van een beeld niet alleen aan het verhaal, maar ook aan de associatie die het zonder je verhaal oproept. De juiste keuze. Een open deur natuurlijk, maar ook die zijn het soms waard om toch even te benoemen.

Reacties ? heel graag.

Tot een volgende blog en met groet,

Eric-Jan de Haan