Blog 83: Je ruikt het voorjaar al; een stukje redenatie maar ook personal framing.

Echt waar. Als je buiten loopt of naar buiten kijkt. Als je de laatste bladeren aan de bomen bijna het gevecht op ziet geven en zich laten vallen. Als de temperaturen dalen. De stand kachel van de auto zijn eerste nut weer heeft bewezen. De zomerbanden hebben plaatsgemaakt voor de winterbanden. De klok is verzet. De niet winterharde planten zijn verplaatst. Ja dan, dan komt de lente in zicht!

Vele zullen denken wat een onzin. De herfst is nog geen eens op zijn hoogtepunt. De winter moet nog beginnen. De langste file van het jaar moeten we nog bereiken. De kerstboom moet nog worden gekocht. Dus wat zeur je nu met je ruikt de lente al. En toch volhard ik dan. En nee het is geen kwestie van glas half vol of leeg.

Voor mij is het gewoon een feit van hoe ver je horizon strekt en in welke termijnen je kunt denken. En dan natuurlijk met de juiste dosis van optimisme en enthousiasme. Hoe dat bij mij werkt? Heel simpel. Over een week of 6 is het de kortste dag. Daarna wordt het weer langer licht. Over 7 weken is het 2018. Krokusvakantie volgt vlak daarna en dan hebben we het voorjaar al te pakken. Eigenlijk is die periode veel te kort voor alle winterse activiteiten. Een inmiddels traditionele stedentrip in februari en ergens daarvoor nog even de latten onder. Komen daarin de kerstdagen er ook nog eens bij en natuurlijk de opmaat en leuke drukte naar de gemeenteraadsverkiezingen van 2018. Kortom de periode tot de lente komt is niet heel ver weg en de tussentijd zit al volgepakt. Dus jawel, de lente is al begonnen.

Dat is de beredeneerde versie van waarom de lente weer voor de deur staat. En jullie lezers vinden het misschien onzin, maar na vele jaren dezelfde visie te hebben slaat deze voor mij echt hout. Maar er is nog een 2e versie van waarom ik het voorjaar al weer ruik. En die heeft te maken met een stukje mezelf voor de gek houden oftewel “personal framing”

Natuurlijk heb ik ook oog voor de komende periode van nog kortere dagen, kerststress om mij heen en alle aandacht naar het schaatsen op natuurijs en de eerste natuurijs marathon. Let wel, ik geloof echt dat zoals hierboven al aangegeven, het voorjaar nabij is. En dat heeft misschien wel te maken dat ik van alle jaargetijden het voorjaar het meest prettige vind. In alles en iedereen barst dan ineens de energie weer los. En als je dat van je zelf weet en er in de gebeurtenissen een bepaalde vast routine zit, dan kun je ook makkelijk daar naartoe redeneren. Immers het feit dat het na herfst en winter weer voorjaar gaat worden is een zekerheid. Net zo zeker, in ieder geval voor mij, is dat ik naast de leuke dingen uit herfst en winter, er vooral veel minder leuke dingen aan deze beide jaargetijden vindt kleven. Door nu deze herfst-/winterperiode op te knippen, te voorzien van een aantal leuke elementen en in een brede context van een heel jaar te plaatsen, wordt deze periode ineens gevoelsmatig korter en komt de lente dichterbij. Voeg daar dan nog wat ingrediënten bij die helpen, zoals het nu al plannen van de voorjaarsvakantie in april/mei. De voorbereiding van de aanleg van de tuin in het voorjaar, waar je nu al druk mee kan zijn en voilà: je bent eigenlijk al bezig met het voorjaar.

En ja, misschien is het toch wel iets van het half volle of lege glas. Maar als je met een dergelijke redeneertrant altijd je glas als half vol kunt zien. Altijd klaar bent voor het positieve nieuwe, zonder daarmee de negatieve dingen uit de weg te gaan, maar gewoon te ervaren als dat ze erbij horen maar ook weer verdwijnen. Dan schiet iedereen er toch wat mee op?! Positivisme en enthousiasme leveren vaak meer energie en kansen dan het tegenovergestelde. Dus zonder blind te zijn voor de dingen die op korte termijn gaan gebeuren en alle aandacht vergen, is het goed en noodzakelijk om ook je blik wat verder vooruit te leggen. De positieve kanten van de nabije toekomst te zien en daarmee nu al in de voorbereiding aan beginnen te werken. Kortom een stukje personal framing dat je zelf maar daarmee direct ook je omgeving een stuk verder en sneller op weg helpt. Gewoon doen dus lijkt me!.

Een fijne week toegewenst en tot de volgende blog

Eric-Jan de Haan