Blog 89:  Alles draait om de eenvoud!

Jawel een gouwe ouwe van Het Goede Doel. Alles draait om de eenvoud en als de kachel brand dan heb je het niet koud. Ik bedoel maar, daar is helemaal niets op af te doen. Maar helaas blijft het bij de titel van een liedje. Het omgekeerde blijkt immers waar. Alles lijkt wel te draaien om de complexiteit.

Neem bijvoorbeeld het raadswerk. Met enige gepaste trots vind ik dat we daar in Lochem samen met bestuur, organisatie, griffie en collega’s hele stappen hebben gezet. Lef tonen om het anders te doen. Anders voor meer betrokkenheid naar inwoners en transparantie voor inwoners. En dat gaat hand in hand samen met het zoeken naar en introduceren van eenvoud. En dat werkt wat mij betreft. We blijven met z’n allen zoeken en verbeteren en ook daar zal voor een groot deel de oplossing liggen in het nog eenvoudiger maken.

Het zoeken naar eenvoud betekent wel los te durven laten. Maar misschien nog wel veel belangrijker: nadenken en kritisch zijn. Het lijkt wel of we de complexiteit grotendeels danken aan dingen overnemen, aanpassen aan de tijd en omstandigheden, nadenken over regels bij uitzonderingen en dit maar stapelen. Jaar op jaar. Opplussen met nieuwe regeltjes en procedures, her en der wat schrappen en gaan maar. Terwijl als we nu echt eens rustig zouden nadenken wat we ook al weer willen en dan blanco beginnen met het organiseren en het op te schrijven, dan wordt het een stuk simpeler. Elkaar en jezelf dus continu de vraag stellen:  “wat doe ik hiermee, wat heb ik hieraan en hoe leg ik het mijn kinderen uit?”

En helaas denk ik dat we dan toch constateren dat we het weer onnodig moeilijk gaan maken. Deels door het bang zijn zaken los te laten. Maar ook doordat we gaan nadenken over wat er allemaal wel niet zou kunnen gebeuren. En wie er dan verantwoordelijk voor is. Of dat het wel goed geregeld is dat we een verantwoordelijke kunnen aanwijzen als het mis gaat. En als we dat allemaal niet helemaal helder meer kunnen overzien, dan beginnen we het zo op te schrijven dat we de essentie sowieso niet meer kunnen herleiden. Dat er een heleboel op papier komt te staan en al uitpluizend, analyserend of beschouwend het blijkt dat er niets staat. Hoe vaak komt dat niet voor.

Ik moet mijzelf ook met grote regelmaat de spiegel voorhouden. Ik merk soms ook dat het taalgebruik en de uitleg nog wel door een professional te volgen is, maar niet meer voor een gemiddeld geïnteresseerde inwoner of belanghebbende.  Let wel, ik pleit niet voor oppervlakkigheid of populisme. Verre van dat. Dat versimpelen van de waarheid door iets simpel te stellen maar de context buiten beschouwing te laten, daar neem ik grote afstand van. Eenvoud is goed en hoe eenvoudiger hoe beter, maar ontkennen dat er bijvoorbeeld relaties met andere ontwerpen zijn kan niet. Of je niet verdiepen in iets en maar wat roepen en dan gelijk je oren dichtdoen als iemand je met feiten wil wijzen dat het eigenlijk anders zit. Dat is een eenvoud die we van ons af moeten gooien. Dat is verdraaiing, manipulatie en veel meer van soortgelijke termen. En dat kan echt niet!!

Een laatste relatie met eenvoud van de afgelopen week is het misbruik maken van complexiteit. Bijvoorbeeld door onnodig te zorgen voor vertraging. Gebruik te maken van je positie. Of ergens iets op de spits drijven en suggereren dat er iets loos is door gebruik te maken van de complexiteit om de waarheid daarmee een eigen inkleuring te geven.  Of juist veel te ver gegaan in het versimpelen als in  “heb facebook gezegd”, met andere woorden het is waar. Dat lijkt dan een eenvoud maar dat is dus de verdraaide eenvoud waar ik niet voor pleit.

Kortom met de kerst voor de deur, overigens ook een feest dat we met alles en iedereen complexer maken dan het ooit is geweest, pleit ik voor eenvoud in overvloed. Ongeacht of het in luxe of eenvoud gebeurd. In blijdschap of verdriet. Laten we in de kerstgedachte de eenvoud ook maar weer eens omarmen en al stiekem nadenken over “eenvoud” als het voornemen voor 2018.

Een fijne week toegewenst en tot de volgende blog

Eric-Jan de Haan