Blog 98: Je gelijk halen/krijgen ?!

Soms wordt er geroepen dat het een manneneigenschap is, maar volgens mij is het iets ongeacht leeftijd en geslacht: Je gelijk krijgen. Want wat voelt er nu onrechtvaardiger dan gelijk hebben terwijl niemand je gelijk geeft. Onrechtmatig en spreekwoordelijk roepend in een woestijn toch?  Soms gaat het gewoon weer over. Dan wis het min of meer een item van groot ondergeschikt belang. Soms ook komt het iedere keer, als een onderwerp wordt aangesneden, weer boven. En wat doe je dan?

Zelf maak ik onderscheid in het maar laten rusten of het volledig losgaan op de bewijslast om de andere te overtuigen van het gelijk. Beide geven overigens beperkt voldoening. Het eerste lijkt zo mooi, maar op momenten komt het toch weer boven en knaagt het af en toe. De tweede optie, er vol op los, werkt vaak averechts. Aan dat “doordrammen” zit dan ook nog eens het risico verbonden dat de rest allang is afgehaakt en je maar een zeur gaan vinden.

Maar er is nog een derde manier. En dat is rustig je tijd afwachten. Gelijk komt altijd weer een keer bovendrijven. Helaas is het dan vaak dat je uiteindelijk gelijk de rest niet meer boeit. Omdat ze het zijn vergeten of niet meer omdat ze het, ook achteraf, vervelend vinden hun ongelijk te krijgen.

Met feiten en wetenschap is het betrekkelijk gemakkelijk je gelijk te hebben of te halen. Het is vastgelegd in boeken, digitale media of anderszins. De bewijslast is er, maar moet alleen even boven tafel gehaald worden. Alhoewel, zo heel simpel is het ook weer niet. Op onderwerpen lijkt men in staat wetenschappelijke bewijzen net zo makkelijk om te draaien om het tegendeel te bewijzen. Een van de “mooiste” voorbeelden daarvan is de klimaatsverandering. Hoewel ik geloof dat deze gaande is en we moeten ingrijpen, daarover hier even niet verder.

Veel lastiger is het gelijk dat je hebt op basis van je persoonlijke expertise, visie en analyse van gegevens die jij alleen hebt gedaan, of met een kleine groep mensen. Als je op basis hiervan met conclusies of voorstellen komt, dan merk je vaak dat de rest, die deze denkslag en analyse nog niet gemaakt hebben of nog niet hebben willen maken, in de tegenstand komen. Nu moet je oppassen niet een soort van profeet te worden maar op dit soort elementen mag je, sterker nog, moet je je gelijk gaan halen.

Met de verkiezingen in zicht en de programma’s geschreven ben je onwillekeurig ook bezig met een blik zowel voor- als achteruit. En dan komen er echt legio zaken van gelijk krijgen voorbij. In Lochem de huishoudelijke Hulp, duurzaamheid, Het plein om maar wat zaken te noemen. En een die me zelf behoorlijk raakt is die van een visie voor de binnenstad. Een motie die opriep tot visie en ingrijpen in de binnenstad, die in oktober 2014 door de coalitie werd weggehoond, is in 2017 ineens als het tovermiddel door diezelfde oppositie boven tafel getild. Met dezelfde argumenten die ik in 2014 zelf heb aangedragen. En dan gaat bij mij het denken werken. Moet ik nu mijn gelijk gaan halen en iedereen vragen voortaan gewoon gelijk te luisteren? Had het destijds dan anders geworden? Nee, er schijnt ook zoiets als een momentum te zijn. Dat we met gelijk hebben en gelijk krijgen soms een periode moeten overbruggen. Een periode om de rest ook te laten denken of tot dezelfde conclusies te komen. Een periode om de ernst en urgentie nog wat toe te laten nemen. Kortom geduld hebben totdat alle seinen op groen staan zodat een meerderheid een grote periode later mee kan gaan met je gelijk van toen. Had het gelijk halen geholpen? Nee, daar was men niet aan toe of wilde daar om politieke redenen niet naar luisteren. Afwachten dan maar. Nee ook zeker niet. Op het dossier van de binnenstad maar ook de andere genoemde en niet genoemde voorbeelden hebben we het initiatief genomen. Niet een keer maar herhaaldelijk om te zorgen dat het onder de aandacht bleef, om langzaam maar zeker duidelijk te maken dat er een probleem ligt dat moet worden opgelost. Een probleem dan niet alleen benoemen maar ook de oplossingsrichtingen erbij geven. Niet drammerig maar wel volhardend. Met bewijzen en op basis van argumentatie en analyse anderen overtuigend en met een volharding totdat het roer bij een meerderheid omgaat. In mijn fractie is ondertussen een gegeven en een flauwe grap dat we in denken en analyseren maanden/jaren voorop lopen. En nee die arrogantie wil ik niet uitstralen. Wat ik wel wil delen is dat luisteren naar argumenten, openstaan voor zaken die je misschien kort in verwarring raken omdat die je eigen waarheid niet passen, in je systeem moet komen. Luisteren en openstaan voor het kiezen van een andere richting of deze iets bij te sturen. Niet per definitie vasthouden aan je eigen gevoel van gelijk zonder daarvoor afdoende argumenten te hebben anders en alleen dat je eigen gelijk je beter uit komt dan het gelijk van een ander.

Een goede week toegewenst en tot de volgende blog

Eric-Jan de Haan