Blog zestien: Waarom Ondernemer eigenlijk Bovennemer moet heten.

Ik zie mij zelf graag als ondernemer. Niet alleen als eigenaar van verschillende bedrijven met een eigen verantwoordelijkheid in bedrijfsvoering en continuïteit. Ook in mijn projecten handel ik voor mijn opdrachtgevers graag als ondernemer. Een projectondernemer.

De essentie is het willen bereiken van resultaten. Dat kan een financiële doelstelling zijn, maar net zo goed een maatschappelijke. Of een verrijking van kennis, of wat dan ook. Je stelt je zelf een doel en onderneemt stappen in tijd en/of geld om dat te bereiken wat je voor ogen hebt. Niet meer of niet minder. Vol passie en overtuiging ga je proberen de gestelde doelen te behalen. Voor mij maakt het dan niet uit of je dit zelfstandig doet, of in een loondienst verband.

Ondernemen is 180 graden het tegenovergestelde van afwachten. Niet wachten tot het je overkomt. Nee zelf de regie in handen. Zelf aan de knoppen zitten en dat doen, dat nodig is om die doelstellingen die je nastreeft te bereiken. Stappen zetten en anderen met overtuiging mee te laten helpen in het bereiken van die doelstellingen. Kortom iets doen om zelf iets te bereiken in plaats van afwachten totdat er iets voor bij komt. Dat is de essentie van ondernemen. En ja, dat gaat met vallen en opstaan. Met het behalen van successen en treuren om teleurstellingen. Maar beide nooit te lang. Lerend van de ervaring waarom iets al dan niet gelukt is, stort je jezelf in het bereiken van de volgende doelen. Hele nieuwe, of bestaande maar dan weer een stap verder.

Tja, en waarom is Ondernemer dan geen goede omschrijving in mijn opinie. Dat is redelijk simpel. Als ondernemer kun je alleen ondernemen als je het speelveld overziet. Als je weet waar je doelen liggen en welke hobbels je moet overwinnen om het doel ook te bereiken. Je overziet de stappen die je moet zetten. Ziet samenhang. Weet bij het zetten van die ene stap, gelijk welke mogelijke reacties er op kunnen volgen. Voorbereid op wat mogelijk gaat komen heb je de vervolgstappen al klaar. Een stapje terug of opzij en dan weer naar voren.

Die keuzes en strategieën kun je als ondernemer dus alleen goed maken als je het totaal overziet. Als je weet waar op welke momenten er iets kan gaan gebeuren en dat je dan klaar bent om, als zich dat voordoet, gelijk een volgende stap te zetten. Dat vergt inzicht en overzicht. Het analyseren van het totale pad dat je wilt doorlopen, wat je daarvoor nodig hebt en welke uitdagingen en risico’s er mogelijk je pad kunnen doorkruisen. Dat is dus eigenlijk niet ondernemen maar “bovennemen”.

Bovennemen betekent niet dat je een afstandelijke houding hebt. Dat je boven de materie staat of geen onderdeel van het proces bent. Nee, als je er zo in staat, zal je door je afstandelijke houding al snel geneigd zijn bij enige tegenslag je handen er vanaf te trekken. Nee, je bent dus integraal onderdeel van het proces. Leidend en sturend. Ondernemend in het nemen van de volgende stappen. En toch, zonder boven de materie te staan. Zonder te weten wat je mogelijk te wachten staat en alles zoveel als mogelijk doorgedacht te hebben. Zonder een plan klaar te hebben bij tegenslag. Als al deze zaken ontbreken, is de kans op slagen miniem. Dus zonder boven de materie te staan., zonder helicopterview, zonder je te kunnen inleven in de gedachten van voor en tegenstanders, zal je als ondernemer veel minder succesvol zijn in het bereiken van je doelen. Dus in staat zijn boven de materie te gaan staan waar je zelf een leidende en bepalende rol speelt. Zonder dat, is ondernemen eigenlijk geen ondernemen. Dus overzicht en er boven staan. Dat maakt dat een ondernemer eigenlijk een “bovennemer” is.

Tot de volgende blog.

Met een vriendelijke groet en een fijne week toegewenst

Eric-Jan de Haan